ما جمعی از پذیرفته شدگان آزمون استخدامی آموزش و پرورش سال 86 هستیم که به دلیل بی مهری و وعده و وعیدهای مسؤولان محترم آموزش و پرورش، زندگی مان در آستانه فروپاشی قرار گرفته است.
نزدیک به یک سال است که برای آزمون استخدامی آموزش و پرورش برای رشته پرورشی شرکت کرده ایم اما بعد از یک سال انتظار و بی سرانجامی در سالن پیچ در پیچ استخدامی و انجام تمامی مراحل استخدام، متأسفانه بدقولی های آموزش و پرورش همه چیز را به هم ریخته است.
جالب اینجاست که مدتی پیش وقتی وزیر محترم جهت استیضاح در تنگنا قرار می گیرد، در رسانه ملی قول همکاری می دهد و اعلام می شود که از اول مهر نسبت به استخدام این افراد اقدام می کنیم، اما وقتی آب از آسیاب می افتد و از فشار مجلس کاسته می شود، خبر می رسد که وزیر باز هم با استخدام این افراد مخالفت می کند.
از طرفی، دیگر امیدی برایمان نمانده، زیرا با سپری شدن تاریخ یک ساله استخدام(27 مهر) اعتبار این استخدام زیر سؤال خواهد رفت.
آیا وزیر محترم دلیل و توضیح قانع کننده ای برای پذیرفته شدگانی که زندگی شان در آستانه فروپاشی قرار گرفته، دارد؟
چرا نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی پیگیر ماجرا نیستند؟ نزدیک به یک سال از آزمون می گذرد ولی پاسخگو نیست. هرجا می رویم، جوابی نمی دهند. گناه ما چیست؟ چرابا آینده ما بازی می شود؟ چرا وعده دروغ می دهند؟ آیا ما با فرزندان خودشان چه تفاوتی داریم؟
شما بگویید به چه کسی شکایت کنیم. آیا می خواهید رک و پورست کنده بگوییم چه بر سر ما می آید: عده ای ازدواج کرده، ولی هنوز سرکارشان نرفته اند. عده ای زندگی شان فروپاشیده، زیرا قول داده اند که امسال استخدام می شوند، ولی متأسفانه هنوز سرکار خود نرفته اند.عده ای وام گرفته اند ولی در بازپرداخت آن مانده اند.
عده ای کار خود را رها کرده اند به امید معلم شدن ولی بیکار و بلاتکلیف، مانده اند جواب زن و بچه خود را چگونه بدهند.عده ای در تنگنای شدید مالی به سر می برند و حتی سرپرستی خانواده را به دوش می کشند و...
از شما می خواهیم به داد ما برسید. تا کی می خواهند وعده دروغ بدهند. تا کی می خواهند بگویند «جریان استخدام در حال انجام شده است».
مگر قرار نبود از مهر ماه استخدام شویم. تا کی می خواهند با احساسات 10 هزار نفر بازی کنند. تا کی می خواهند این همه جوان متعهد را در بلاتکلیفی بگذارند. اصلاً چرا نمایندگان محترم به این وعده های وزیر اعتماد کرده و پاسخی نمی دهند.
آیا آنها هم منصرف شده اند. از شما می خواهیم به داد ما برسید. به داد جوانها برسید. چه گناهی مرتکب شده ایم که باید چوبش را بخوریم. امیدواریم با پیگیری شما، لبخند بر لبان اندهگین 10 هزار جوان که چشم امیدشان به شما نمایندگان دلسوز است ، نقش ببندد.