روزی تو خواهی آمد از کوچه های باران
تا از دلـــــــم بشویی غمهای روزگـــــاران
تو روح سبز گلـــزار گل شاداب بی خـــار
مرا از پا فکنـــــــده شکســـــتنهای بســیار
تو یاس نو دمیــــــــــــده من گلبرگ تکیـده
روزی آیی کنــــارم که عشق از دل رمیده
تـــرا نادیدن مـــا غــم نباشد کـه در خیلت به از ما کــم نباشـــــد
من از دست تو در عالم نهم روی ،ولیکن چون تو در عالم نباشد
روزی تو خواهی آمد از سوی مهـــــــربانی
اما زمن نبینــــــی دیگر به جا نشـــــــــانی