باران کوثری

نام اصلی: باران

نام خانوادگی اصلی: کوثری

سمت (در بخش های): بازیگران،

......................................

تاریخ تولد: 1364

محل تولد: تهران

ملیت: ایران

......................................


مدرک تحصیلی: دیپلم



بیوگرافی

گذراندن دوره نمایش در هنرستان سوره.
فعالیت در تئاتر در سال 1376.
شروع فعالیت سینمایی با فیلم نرگس (رخشان بنی‌اعتماد) به عنوان بازیگر در سال 1370.
با بازی در فیلمهای مادرش به سینما‌ آمد. و سرانجام در فیلم زیر پوست شهر بود که خوش درخشید.
باران کوثری سال 1381 را با بازی در فیلمی غیر از ساخته مادرش آغاز کرد: رقص در غبار. بازی او در خوابگاه دختران فراتر از حد تصور است

محمدرضا گلزار

نام اصلی: محمدرضا

نام خانوادگی اصلی: گلزار

سمت (در بخش های): بازیگران،

......................................

تاریخ تولد: 1354

محل تولد: تهران

ملیت: ایران

......................................

مدرک تحصیلی: لیسانس مکانیک


بیوگرافی
قبل از اینکه به سینما بیاید، نوازنده بود و به عنوان گیتاریست با گروه آریان همکاری می کرد. آشنایی اتفاقی اش با ایرج قادری باعث می شود تا در فیلم "سام و نرگس" بازی کند. از آن به بعد در فیلمهای "زمانه"، "بالای شهر، پایین شهر" و "شام آخر" بازی کرد که فیلم آخری زودتر از دیگر فیلمهایش به نمایش درآمد.
محمدرضا گلزار در سال 1381 در فیلمهای "بوتیک" و "چشمان سیاه" بازی و سال 1382 را با بازی در فیلم "13 گربه روی شیروانی" آغاز کرد.
شاید کسی باور نمی کرد که گلزار هم بتواند خوب بازی کند. اما او در فیلم "بوتیک" نشان داد که اگر بخواهد می تواند بازیگر موفقی باشد. به شرطی که

گلشیفته فراهانی

   

نام: گلشیفته فراهانی

تاریخ تولد: 1362 - تهران

دختر بهزاد فراهانی و فهیمه رحیم نیا

و خواهر شقایق فراهانی

براى یادآورى گلشیفته فراهانى نیازى نیست به ذهنمان خیلى فشار بیاوریم. او از همان اولین فیلمش آشنا بود. جلوه اى از تمام دختران ساده، صمیمى و البته کمى شیطان و سبک سر ایرانى در بازى او نمایان بود و همین آینده درخشانى را براى او قابل پیش بینى مى کرد. گلشیفته فراهانی اولین حضورش در سینما با درخت گلابی بود. وقتی قرار شد داستان گلی ترقی توسط داریوش مهرجویی ساخته شود، محمدرضا شریفی نیا که همکار شقایق فراهانی بود عکس های گلشیفته را نزد مهرجویی برد و مهرجویی طی چند تست، فراهانی را برای نقش «میم» درخت گلابی برگزید. صداقت و به نوعی ساده بودن میم و در عین حال شیطنت اش باعث شد تا شخصیتی به وجود بیاید که در کنار تمام مشکلات طول فیلم لبخند بزند، روی درخت برود، بدود و بی اعتنا به خواستگارها بازی با بچه های دیگر را ادامه دهد. درخت گلابی گامی موفق برای فراهانی به سوی دنیای سینما بود. گامی که باعث شد تا رشته دانشگاهی اش موسیقی را رها کند و مجذوب سینما شود. فراهانی بعد از درخت گلابی، نقش کوتاهی در هفت پرده را مقابل مهدی احمدی بازی کرد. فرشته ای که برای دادن یک پیغام سعی می کند یکی از جوان های هفت پرده را از ناامیدی دور کند. او دومین کارش را برای کارگردانی انجام داد که برای اولین بار فیلم می ساخت و لذت کار با فرزاد موتمن را هرگز فراموش نکرد. در فاصله  ای نه چندان زیاد «زمانه» حمیدرضا صلاحمند ساخته شد. اما این بار فراهانی در زمانه آن گلشیفته بااستعداد نبود؛که این امر را میتوان در عوامل وکارگردانی فیلم جستجو کرد به علت اینکه این فیلم جزء بدترین فیلم های بازیگران مطرحی چون هدیه تهرانی ومحمد رضا گلزار هم بود هرچند حتی خودش هم می گوید تا به امروز هرگز فیلم را ندیده است.
فراهانی مدتی از سینما دور بود سپس با دو فیلم موفق بوتیک و اشک سرما، دوباره همان موفقیت درخت گلابی و هفت پرده را تجربه کرد. در بوتیک، اتی دختری فراری وخودسر است که نمونه های آن در جامعه امروز بسیار به چشم می خورد. اگر چه حمید نعمت ا... هم زحمت زیادی برای درآمدن حس هر کدام از کاراکترهایش کشیده و شاید نتیجه زحماتش هم این بود که بوتیک فیلم برگزیده هیات داوران و فیلم اول بیست و دومین جشنواره فیلم فجر شود. فراهانی بعد از بوتیک، در اشک سرما هم بازی کرد. نقش روناک، یک چوپان کرد که لهجه و بازی او، کاملاً متفاوت از فیلم های قبلی اش بود. در آوردن لهجه کردی در آن فضای غیرقابل باور، نشانه تمرین زیاد فراهانی برای این نقش بود. اشک سرما در جشنواره به نمایش درآمد، با اقبال تماشاگران روبه  رو شد و حالا چند روزی است که برپرده رفته تا در اکران عمومی با مخاطب امروزی ارتباط برقرار کند؛. در کنار این دو فیلم گلشیفته فراهانی در جایی دیگر فیلم متفاوت مهدی کرم پور هم بازی کرده است. رها دختری جنوبی و آبستن در فیلم جایی دیگر است که درگیر یکسری مشکلات می شود. شاید بتوان گفت که فراهانی برای نخستین بار نقش یک زن کامل و باردار را هم در این فیلم پذیرفته؛ نقشی که تاکنون از او در فیلم هایش ندیده بودیم.
گلشیفته فراهانی پیش از شروع کار در سینما، در چند تئاتر و کار عروسکی در کنار پدرش فعالیت کرد. اما بازیگری او را از موسیقی دور کرد.. تندیس جشن هشتم خانه سینما در شرایطی به فراهانی تعلق گرفت که او در ایران نبود و برای نمایش اشک سرما در ژاپن به این کشور سفر کرده بود؛ جایزه  ای که پاسخی به همه تلاش های این بازیگر در سال قبل و نقش آفرینی های متفاوتش بود. پس از این فیلم ها گلشیفته فراهانی در بندر انزلی مقابل دوربین بهار خزر فیلمی از دکتر علی رفیعی رفت. او این بار در مقابل رضا کیانیان یکی از بازیگران با تجربه کار کرد. گلشیفته تجربه بازی در پروژه های فرا مرزی را هم دارد. او در این مدت در بابا عزیز مقابل دوربین ناصر خمیر کارگردان تونسی و در دو فرشته مقابل دوربین محمد حقیقت، ایرانی مقیم فرانسه رفته است. فضای تئاتری کار رفیعی که احتمالاً فضایی فوق العاده برای بازی گلشیفته رقم زده و کار در دو فیلم متعلق به موج جشنواره  ای می تواند سبب شناخته شدن فراهانی در خارج از کشور و حتی کسب جوایز بین المللی برای او شود؛ که همانا کسب مقام بهترین بازیگر زن در جشنواره نانت فرانسه(جشنواره فیلم سه قاره)بودگلشیفته فراهانی بازیگری است که مرز میان نوجوانی تا جوانی در سینما را با زحمت فراوان و با موفقیت پیموده و حالا می تواند در اندیشه تثبیت خود به عنوان یک ستاره در سینمای ایران باشد. بازیگری که در این سال ها همیشه سعی کرده به دور از سایه پدر و خواهر بازیگرش و فراتر از مرزهای خانواده، نشان دهد نه یکی از بچه های سینما و نه از نسل دوم سینماست. او به عنوان یک بازیگر مستقل حالا آنقدر به موفقیت رسیده که کسی نتواند با این جملات، بازی های درخشانش را زیر سؤال ببرد. فقط نگاه کنید به بازی او در صحنه روی پل فیلم بوتیک در مقابل محمدرضا گلزار و البته صحنه ای که در غار فیلم اشک سرما سعی می کند خودش را راضی کند تا کاوه با بازی پارسا پیروزفر را هدف قرار دهد. حرکات صورت و نوع واکنش او به موقعیت در این دو صحنه از این دو فیلم کافی است تا باور کنیم سینمای ایران یک بازیگر تمام عیاررابه جمع معدود بازیگران اینگونه اش در تاریخ خوداضافه کرده است.

     

نیکی کریمی

زاده سال ۱۳۵۰ در تهران است. او از دوران دبستان بازی در گروه‌های کوچک تئاتری را آغاز کرد. نخستین نقش سینمایی‌اش را در سال ۱۳۶۸ در فیلم «وسوسه» به کارگردانی جمشید حیدری به دست آورد. اما نخستین حضور جدی‌اش را میتوان در فیلم «عروس» به کارگردانی بهروز افخمی در سال ۱۳۶۹ دانست. او و ابوالفضل پورعرب را اولین جوانان سینمای ایران پس از انقلاب می‌دانند.
‍پس از آن، کریمی در دو فیلم مهم از داریوش مهرجویی به نام‌های «سارا» و «پری» بازی کرد. بازی‌اش در فیلم «سارا» اقتباسی از «خانه عروسک» اثر هنریک ابسن بود، برایش جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره‌های سن سباستین و نانت را به ارمغان آورد.
در همان سال برای تحصیل در رشته طراحی به آمریکا رفت و تا زمان بازی در فیلم «پری اثر داریوش مهرجویی به ایران بازنگشت. بازی‌اش در این فیلم که اقتباسی از کتاب «فرنی و زویی» اثر سلینجر بود مورد توجه قرار گرفت و برای بار سوم در جشنواره فیلم فجر نامزد سیمرغ بلورین شد.
پس از بازی در چند فیلم از کارگردانانی چون ابراهیم حاتمی‌کیا، بهروز افخمی و داریوش فرهنگ در سال ۱۳۷۷ در فیلم «دو زن»به کارگردانی تهمینه میلانی بازی کرد. او با بازی در این فیلم، به بازیگر ثابت چند فیلم بعدی تهمینه میلانی با مایه‌های فمینیستی تبدیل شد و این همکاری تا فیلم «واکنش پنجم» ادامه یافت. کریمی برای پنجمین بار برای فیلم «دو زن» نامزد دریافت سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر شد. و جایزه بهترین بازیگر زن را به خاطر بازی در همین فیلم از جشنواره تائورمینا ایتالیا گرفت.
پس از اینکه دستیاری عباس کیارستمی‌را در فیلم «A.B.C. Africa» به عهده گرفت، در سال ۱۳۸۰ فیلم کوتاه مستندی با مضمون نازایی با عنوان «داشتن یا نداشتن» ساخت که برنده جایزه باران شد. در سال ۱۳۸۱ در دو فیلم ««دیوانه‌ای از قفس پرید» به کارگردانی احمد‌رضا معتمدی و «واکنش پنجم» به کارگردانی تهمینه میلانی بازی کرد که به خاطر بازی در این دو فیلم جایزه سیمرغ بلورین جشنواره فجر را گرفت.
او برای اولین بار در فیلم «باج خور» اثر «فرزاد مؤتمن» در یک نقش منفی بازی کرد.
در سال ۱۳۸۳ اولین فیلم بلندش به نام «یک شب» را کارگردانی کرد.